15 Ekim 2008 Çarşamba

Esranın anısına...





Benim pek tarih kavramım yoktur.ne ne zaman olmuş hatırlayamam pek.geçende luluyla sohbet ederken bu günlerde hatırıma düştü esra dedim o da sene-i devriyesi yaklaşıyor dedi...hatta zerrinin esra anısına yapmak istediği bazı şeyler var ama netleşmedi ben sana bildiririm dedi...nihayet missin sayfasında gördüm bir süre sonra..kendisini çocuklarına adamış bir öğretmen için bu kampanyadan daha anlamlısı olamazdı diye düşündüm...

esrayla hoş anılarımız oldu.ilk blogumu açtığım zaman bir blogun idaresi hakkında en ufak fikrim yoktu..sağolsun esra ve arkadaşım kayalık bu konuda bana çok yardımcı olmuşlardı...zorda kaldığımda hemen msni açıp Esraaaaaaaaaaa!!diye ciyakladığımda hemen gelip ilgilenirdi..ilk sayfamdaki şablon hala onun seçtiği şablondur..çoğu geceler kayalıkla birlikte sayfamda çalışma yaparlarken ben de sayfaya girip orayı burayı kurcaladığımda beni ''içerde çalışıyoruz.sen çık''diye kovalarlar ben de; ''kanal mı kazıyosunuz mübarekler''derdim..gülerdik:))

bol gülümseme ikonlu msn sohbetleri dışında onu evimde ağırlamakta nasiboldu bir yaz..gece geç vakte kadar verandada oturduk , bizim oraların rutubetli havası esraya dokunduğu için içeri girip çatıda sohbete devam ettik...bir kandil gecesiydi...onun yatırması gerek telefon faturası olduğu için ertesi gün 17 oo den evvel gitmeleri gerekti..ama otobüsü kaçırdık...atladık arabaya bastık gaza..otobüsü kovalıyoruz ama mübarek belediye otobüsü jet yakıtı almış gibi uçuyor:))tam yakaladık derken bu sefer de jandarmaya yakalandık.alelacele çıktığım için ehliyet falan almamışım.jandarma da çetin ceviz çıkmaz mı. ne dediysem nafile...otobüs sırra kadem bastıktan sonra bizim kayalık ehliyetinin yanında olduğunu hatırladı.indik şoför değiştirdik...ama kayalık yıllar var ki araba kullanmamış:)))tekleye tekleye virajı döndükten sonra aldım arabayı ve köy yollarında deli gibi sürat yapıp yakaladık otobüsü..esram bütün bu olaylar esnasında arka koltukta bir kuzu sessizliğiyle oturuyor sukunetini hiiiç bozmuyordu...neyse ..öpüştük koklaştık seneye yine buluşmak üzere ayrıldık...(dönüşte aynı jandarmayla iki saat süren polemiği hiç anlatmiyim..huysuz herif!!)

işte hayat böyle..ağlarken gülebilmek...ancak sevgiyle olur ...herhalde....

mevladan ona rahmetiyle muamele etmesini diliyorum.

sevgili saliha kardeşimiz esra için bir hatmi şerif organizasyonu başlattı.ilgilenenler ona mail ya da yorum kısmından ulaşabilirler....

6 yorum:

PAPATYA PRENSES dedi ki...

Ahhh Esrammmm! Seninle tanışmama bu güzel dostluğu-abla kardeş- ilişkişisinin başlamasına sebep olan güzel insan...
İyi ki tanımışım seni öğretmenim,iyi ki!!
Blogcudayken bana da az yardım etmedi Allah razı olsun..
Nur içinde yat canım büyülü mutağım..
Rabbim taksiradını affetsin ve seyyiatlarını hasenata tebdil eylesin inşallah.!!

Ablam seninde yüreğine sağlık..

Adsız dedi ki...

canım leyyam...

hiç birşey yazamıyorum güzel yazına. :( Ne güzel anıyoruz. Ne hoş anılar bırakmış geride..

Adsız dedi ki...

Canımsın sen...
Nasıl güzel bir anı böyle...
Esra için yazılmış en güzel yazılardan bir tanesi...
Hafiften burkuldum, keşke bende onunla yüzyüze görüşseydim, bende yaşasaydım dedim... Ama kader kısmet işte... Ötesine geçilmiyor... Üff ben gidip ağlayım...

NiNo dedi ki...

:''''((( en azindan onu tanimissin sohbet etmissin yuz yuze ne guzel hayatta birlikte paylastigimiz birseyelr var esra ile dilerim oralardan bizi tebessumle izliyodur :((

Unknown dedi ki...

Yazını okuduğumda içimde bişey cız etti çok üzüldüm keşke benimde kendisini tanıma fırsatım olsaydı.başınız sağolsun,nur içinde yatsın.
öpüyorum

Zehra Gürgen dedi ki...

Canım benim, hayat hiçte füşündüğümüz gibi uzun ve güzel olmuyor çoğu zaman. Ama güzel olan tek şey anılarımız. Hep bizimle kalıyor, zaman hiç eskitmiyor onları..Ne güzel ki birlikte birşeyler paylaşmışsınız.Ayrıca jandarmaya bende gıcık oldum şimdi. ne varya arkadaşımızı otobüse yetiştirirken unutuvermişiz ehliyeti? insanda braz hoşgörü olmalı değil mi? sevgiler Leyya'cım.