bir zeytinyağlı bin fikir

hayatımdabelki de ikinci kez zeytinyağlı yaprak sardım.ilkini de hatırlamıyorum ama opsiyon olarak bıraktım.alengirli işler bana göre değildir sanırdım hep.oysa hiç de öyle değilmiş.burada tijen hanımın bir önceki yazıma yazdığı yoruma atfen diyorum ki evet değişim,dönüşüm güzel şey,hele de rotanız iyiyeyse...

zeytinyağlı sardım o da beni sardı....neler geçti kafamdan bu işi yaparken..annemi anladım belki de ilk defa bu kadar yürekten,sonra her yemeğin bir ruhunun olduğunu kavradım,sonra da daha sık zeytinyağlı yaprak sarmam gerektiğini:))

annemi anladım;

çok iştahlı olduğum ergenlik çağlarımda ki o zamanlar 7o kilo civarlarında dombili bir kızdım:)) okuldan aç bi ilaç eve döndüğümde üzerimde ne varsa savurur derhal mutfağa koşardım.sevdiğim birşeyler pişmişse eğer, sevincimi hesab edin.yok eğer değilse zeytin peynir ekmek yeterdi ve bir de domates eğer mevsimiyse tabii..en çok sevindiğim şey annemin zeytinyağlı dolma pişirmesiydi.eve gelip savrulup , 'anneeee! yemekte ne var ?'dediğimde eğer annem;' yemek balkondaki tencerede' derse anlardım ki zeytinyağlı var soğumak için balkonda...

nasıl yerdim .nasıl.....

o zeytinyağlıyı yerken ,annemin onu sararken neler düşündüğünü hiç hesaba katmamamışım yıllarca.taa ki kendim iki kez anne olana,35imi geçene,iki çocuğun okul yolundan dönüşlerine şahit olana kadar...tıpkı benim gibi aç dönüyorlar onlar da:))ve her dönüşte hoşlarına giden bir yemekle karşılamak istiyorum onları,sevdiklerini yiyince nasıl bir memnuniyet duyacaklarını biliyorum kendimden..

nitekim öyle de oldu.daha arabada sordular;

-' anne yemekte ne var?'

-''sıkı durun.zeytinyağlı yaprak sarmaaaa''dediğimde inanamadılar.

-''yengem mi pişirdi? ''

-''yooo:))'' şeklinde devam eden sohbetimiz evde tencereyi görmeleriyle tatmine dönüştü ve bol bol yediler..(ne kötü anneymişim)

bunun kadar hoşuma giden, yaprakları sararken yıllar evvel yaprak saran annemle birebir aynı şeyleri hisettiğimi anlamamdı.annem de aynısını düşünüyordu bunu yaparken;

''çocuklarım gelecek ve bunu görünce çok mutlu olacaklar'' MUTLU OLACAKLAR...

en basit ifadeyle amaç bu işte...çocuklarımın yerken gözlerinde hatta dudaklarındaki mutluluk benim eski zamanlardaki mutluluğumun tupkısının aynısıydı..benim yüreğimdekiler de annemin tıpkısının aynısı..sanki ben annemdim..çocuklarım da ben..tuhaf ,çok tuhaftı..

henüz pişirmeyi denemediğim birşeyler daha var ve ben bu duygusal kosmosta kesin kendimi kaybederim herhalde onları da pişirirsem:))))

neyse şimdi zeytinyağlı için gerekli malzemeleri sayıp gülünç olmak istemiyorumsa da malzeme listesine kattığım bir kaç şeyi ekleyebilirim sanırım.

bir adet sofra altı örtüsü

bir adet tv (37 ila 107 ekran arası farketmez)

bir adet kumanda

kumandayı değiştirmek için bir adet temiz elbezi(eliniz yağlıyken dokunmamak adına))

bir de başlamadan önce bilimum kişisel ihtiyaçlarınızı mümkün olduğu kadar gidermek..