Bir değişik Mantar Hikayesi

Resimlere bakarken bunu gördüm vee paylaşmalıyım dedim.halis muhlis riva dolaylarından eşim tarafından toplandı.

Hikayesi ilginçtir bahçede, sadece çam ağaçlarının altında yetişen bu mantarı biz hiç kaale almazdık taa ki karşı komşumuz onları keşfedip kova kova toplayana kadar.uzaktan bakarken onun mangal yakarken kullanmak üzere kozalak falan topladığını sanırdık o da bahçemizdeki hazineden bize hiç bahsetmezdi.uyanııık:))bilahare şarlok holms yöntemleriyle onun bu mantarları

topladığını öğrenince biz yavaş yavaş o zamana kadar hep açık duran bahçe kapımızı yavaş yavaş kapatmaya başladık:))şaka bi yana komşumuzdan öğrendiğimiz kadarıyla adı kanlıca mantarı olan bu mantar tat olarak kültür mantarına pek benzemiyor.hafif acımsı mı deseem buruk mu desem bir tadı var ama pişirme usulüyle bunu lezzete dönüştürmek mümkün.geçen yıl denizli gezimiz sırasında oradaki pazarda aynı mantarla karşılaşmış ,onu övmeye çabalayan satıcıyı da bilmiş istanbullu edalarıyla ''ondan bizim bahçede de varr''deyip şaşırtmıştım.neyse ukalalık bende kalsın şimdi biri çıkıp bana bu mantarın kökenin filan anlatmaya kalkar da mazallah mahcup olurum:)

sebzeli sote ve daha bir kaç versiyonunu denediğim bu mantarın ,nihayet en lezzetli halinin, tereyağda üzeri açık olarak ve harlı ateşte suyunu çekip hafif kızarıncaya kadar kavrulmuş hali olduğunu keşfettim..sıcak sıcak yerken üzerine serpilmiş az biraz karabiber de olaya hoşluk katıyor.

(hani yanınızda yörenizde varsa korkmadan yiyebilirsiniz diye yayınladım bunu ,zira çarşıda pazarda pek rastlamadım buralarda)